Ja, het is waar. Er is al weer een jaar verstreken sinds we thuis kwamen van ons prachtig fiets avontuur vanuit Italië naar Nederland. Een jaar waarin we bewust hebben gekozen om niet direct weer zoiets te gaan ondernemen. Bewust de tijd genomen om dit waanzinnig goed verlopen fietsgebeuren te laten bezinken. En dat was, ik spreek nu voor mijzelf, wel nodig. Zelfs nu denk ik nog regelmatig terug aan iets van tijdens één of andere etappe van toen.

Maar goed, life goes on, la vie continue, we zijn dus een jaar verder nu. Wat hebben we dán gedaan? Om te beginnen heb ik in februari de 20 jaar oude Koga verruild voor een nieuw exemplaar. Ik dacht zo van: dit alles is zó goed bevallen, dit roept om een vervolg, ik ga nog een keer investeren in een nieuwe bike. En dus staat er nu een "Koga Worldtravaller". Nog geen "E" uitvoering en nog gewoon met derailleur. Ook heb ik bedacht dat het toch wel goed zou zijn om het fietsen bij te houden. Dus ergens in februari ben ik alweer begonnen, beetje woon/werk, weer gebruik makend van de mogelijkheden van de werktijden. Door het jaar heen ben ik dus menig keer naar Almelo gepeddeld, Meer dan één keer naar Bad-Bentheim, de "LF 15 Boerenlandroute" naar Enschede, van Hengelo naar Osnabrück, van Utrecht naar Roosendaal, Vught naar Amersfoort en nóg wel wat tripjes.

Ook Kees is actief gebleven in de "fietserij". Hij heeft ook tripjes gemaakt en is inmiddels actief voor een grote e-bike organisatie/verkoper middels het organiseren van meerdaagse fietstrips. Ook samen hebben we mooie tripjes gemaakt. Samen naar Bad-Bentheim, mooie 75 km lange dagtrip vanuit Meppel naar Zwolle en een mooie 2 daagse trip vanuit Helmond via, via, via naar Zwolle.

Tegelijk met de nieuwe Koga is er ook een e-bike gekomen voor Anita. Vorig jaar, in Griekenland, hebben we samen al mooi kunnen fietsen. Toen met de e-bike van Kees en dit jaar hebben we de nieuwe fietsen meegenomen naar het eiland Ithaka waar we mooie dagtrips hebben kunnen maken. Samen met Gerry en Kees hebben we ook nog "Rondje Zwolle" gedaan. Kortom, geen grote fiets avonturen maar hebben we allemaal op één of andere manier toch de nodige kilometers weggetrapt. De Gazelle van Aniet staat al ruim voorbij de 1000 km, de teller op mijn Koga staat al op 3600 km.

En ja, gaandeweg het jaar is het duidelijk geworden dat Kees en ik toch wel zin hebben, "goesting" hebben zoals de Vlamingen zeggen, om aan de "Fiets-Odyssee" een vervolg te geven. Meerdere ideeën zijn voorbij gekomen, zijn bekeken en zijn weer afgewezen. Het is ook best wel ingewikkeld want het moet allemaal wel passen met de verlof mogelijkheden van ons allen. Dus óók met het thuisfront!!! Maar inmiddels is de nieuwe uitdaging bepaald!!!

Het "Spoor van de Vrijheid, fietsend van de Normandische Invasiestranden naar Nederland".

We gaan fietsen van de stranden van Normandië naar Wageningen. We volgen de route die de Amerikaanse troepen onder leiding van generaal Patton hebben afgelegd naar Bastogne in de Ardennen en vanaf daar gaan we verder naar Wageningen. Een route van in totaal zo'n 1880 km vanaf St. Mère-Eglise in Normandië via Luxemburg, België, Duitsland naar Wageningen. Een route met een zéér passend thema en een mooi einddoel. Als we het helemaal uit fietsen kunnen we in Wageningen een medaille en oorkonde ontvangen. In tegenstelling tot vorig jaar zullen we nu al vroeg in het fiets seizoen starten, eind April al. Dit houdt dus in dat we wat betreft training-arbeid de winter periode zullen moeten proberen door te bikkelen . Verder is het plan dat Gerry en Anita ons met de auto naar het begin van de route gaan brengen, ons achter de linies achterlaten, en vervolgens samen weer terug gaan. Wij gaan dan eerst een stuk zuidwaarts, daarna naar het oosten en ergens bij Metz gaat het dan noordwaarts. Wat betreft het aantal dagen? Wel, ik heb twee weken gegarandeerd vrij en daarna nog één weekje snipperverlof. Gaat dat lukken? Evenals vorig jaar zeg ik: we zijn benieuwd, we hebben er zin in!!! Nous sommes curieux, nous l'attendons avec impatience!!!

K & M.